Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες…

Όχι δεν αποφάσισε η ΑΛΕΠΟΥ να κάνει προτάσεις για τις καλοκαιρινές σας διακοπές. Όσο και αν σας φανεί περίεργο λόγω τίτλου, θα μιλήσουμε για την χθεσινή συνεδρίαση, την 15^η στην σειρά, του περίφημου πλέον Δ.Σ. μας.

Πως προέκυψαν οι Σεϋχέλλες;

Απλά στην αναμονή του γεγονότος, του αντίστοιχου με την Formula 1 που σας λέγαμε περιγράφοντας την 14^η συνεδρίαση του Δ.Σ., μέσα σε όλα και για νικήσουμε την άνοια, μας κόλλησε αυτό το παλιό τραγουδάκι.

Σιγοψιθυρίζοντας τους στίχους, κάναμε την «ενδοσκόπηση» μας για να δούμε αν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποια δύναμη μας τραβά κάθε φορά για να υποστούμε αυτό το μαρτύριο.

Γιατί έχει καταντήσει να είναι μαρτύριο η παρακολούθηση των συνεδριάσεων του Δ.Σ.

Για πάρα, μα πάρα πολλούς λόγους.

Η διοίκηση ουσιαστικά έχει πετάξει αυτό που λέμε «λευκή πετσέτα».

Καλυπτόμενη πίσω από το ότι είναι μειοψηφία, έχει μπει στην διαδικασία του «εμείς τα φέρνουμε τα θέματα γιατί είμαστε υποχρεωμένοι, αν θέλετε αντιπολίτευση ψηφίστε τα». Διαφορετικά παπαγαλίζουν το γνωστό πλέον, «τι να κάνουμε, εμείς είμαστε οι λίγοι οι άλλοι είναι περισσότεροι από εμάς».

Έχουν επιλέξει δηλαδή μια τακτική ώστε να αποκτήσουν άλλοθι, όσο βέβαια είναι δυνατό αυτό, για το όλο και αυξανόμενο μπάχαλο που προβλέπεται μέχρι τις εκλογές της λύτρωσης, τον Μάιο του 2014.

Για όλους μας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση καταβάλει προσπάθειες για να κάνει την δουλειά της, σε τέτοιο μάλιστα σημείο που έκανε τον Σταύρο Κόντο να αναρωτηθεί που βρίσκουν το κουράγιο να ασχολούνται τόσο σοβαρά και να ψάχνουν το κάθε θέμα.

Και να βγάζουν λαβράκια, γιατί λαβράκι είναι π,χ, αυτό που ανέφερε ο Χάρης Τομπούλογλου ότι το προς ψήφιση «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο Δράσης» (Ο.Π.Δ.) του Δήμου έτους 2013, έχει στηριχθεί όχι στο Οργανόγραμμα που ισχύει για τον νέο ενιαίο δήμο αλλά πάνω σε αυτό του παλιού δήμου της Νέας Φιλαδέλφειας.

Και πολλά άλλα, που δεν για οικονομία χώρου και χρόνου δεν θα κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά.

Κάποια θέματα ψηφίστηκαν, κάποια όχι, κάποια άλλα αποσύρθηκαν.

Δεν αλλάζει κάτι να κάνουμε εκτενή αναφορά. Η όλη κατάσταση μας στερεί από τα κουράγια να καθίσουμε να γράψουμε τα όσα συνέβησαν με το «νι και με το σίγμα».

Άσε που δεν έγινε και το προσδοκώμενο, μια καλή δηλαδή κόντρα να ανάψουν τα αίματα.

Έτσι με την συνοδεία του τραγουδιού, άθελα μας κάναμε νοερά τις βουτιές μας στις Σεϋχέλλες.

Που μυαλό να ασχοληθούμε με το «καθήκον» για το blog μας.

Στο blog μας, που η επισκεψιμότητα του δεν κρύβεται και από τα «λαγωνικά του είδους», αφού υπάρχουν εργαλεία που αποδεικνύουν ότι το ποσοστό του είναι επιπέδου… πίσσας και… νικοτίνης light τσιγάρου.

Σύμφωνα με τα «λαγωνικά» περίπου 0,002%.

Μιλάμε δηλαδή για ένα αναγνώστη και αυτός πιθανόν μονόφθαλμος, αφού για αναγνώστη με δύο μάτια απαιτείται τουλάχιστον ένα 0,003%.

Εσείς στην θέση μας τι θα διαλέγατε;

Την περιγραφή του συμβουλίου για την πιθανή ανάγνωση του κειμένου από τον μονόφθαλμο αναγνώστη ή τις Σεϋχέλλες;

Και εμείς το ίδιο κάναμε.

Άντε για να πούμε ότι συναισθανόμαστε τις δυσκολίες της όλης κατάστασης, να κάνουμε μια πρόταση προς την διοίκηση.

Να παίζουν τα προς ψήφιση θέματα στις γκαζές.

Διοίκηση vs αντιπολίτευση.

Νικάει η διοίκηση περνάει το θέμα, νικάει η αντιπολίτευση δεν περνάει.

Περισσότερες πιθανότητες έχουν να εγκριθεί καμιά εισήγηση έτσι, αφού στα παιχνιδάκια έχουν αποδειχτεί αστέρες.

Έστω και διάττοντες.

Αλεπού η ανταποκρίτρια