Χτυπήματα κάτω από τη μέση

Βρισκόμαστε προ των δημοτικών εκλογών και οι μάχες μεταξύ των υποψηφίων έχουν φουντώσει για τα καλά. Και πολύ σωστά, επειδή στις Δημοκρατίες έτσι πρέπει να δίνεται και δίνεται ο αγώνας για την κατάκτηση του δημοτικού θώκου. 

Η προεκλογική όμως μάχη, όπως και κάθε μάχη κρίνεται ως προς την ποιότητά της, τόσο από το ήθος των μαχητών αλλά και από το είδος των «όπλων» των οποίων γίνεται χρήση.. Το ίδιο γίνεται και με τους αθλητικούς αγώνες και με κάθε τι στο οποίον πρέπει να πρυτανεύει η ευγενής άμιλλα. 

Απαγορεύονται τα κτυπήματα κάτω από τη ζώνη, επειδή όταν γίνει η «κακή αρχή» κανείς δεν θα ξεφύγει από αυτό, αφού όλοι έχουν ευαίσθητα σημεία εκεί. Και αν δεν έχουν εύκολα μπορούν οι αντίπαλοι να επινοήσουν. Στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας/ Ν. Χαλκηδόνας κάποιοι (υποψήφιοι Δήμαρχοι, υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι και μη) έχουν στραφεί κατά της υποψηφιότητας, Τομπούλογλου μυρηκάζοντας τη γνωστή προσωπική του περιπέτεια. 

Όμως ο καθένας από τους υποψήφιους (Δημάρχους η Συμβούλους) θα πρέπει να διεξάγει τον αγώνα του προβάλλοντας το προσωπικό του όραμα και περιγράφοντας τα συγκεκριμένα βήματα με τα οποία θα το υλοποιήσει. Όχι αναλωνόμενος με το πώς θα πετάξει τον αντίπαλο που πιο πολύ φοβάται έξω από τον αγωνιστικό χώρο με τρόπους και επιχειρήματα που δεν αφορούν τις ικανότητες, τη μόρφωση, τη γνώση και το ενδιαφέρον αυτού του υποψηφίου στα προβλήματα και τις προοπτικές του Δήμου. 

Πόσο μάλλον που όλα όσα χρησιμοποιούν, δίκην αντισυμβατικών όπλων, είναι θέματα που δεν έχουν κριθεί και που η κρίση τους έχει εναποτεθεί στα θεσμικά όργανα του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και όχι στα μικροπολιτικά κουτσομπολιά του παραδοσιακού πλην ξεπερασμένου καφενείου, κάτω από τον πλάτανο του χωριού. 

Αντί να δεσμευτούν απέναντι στους δημότες ως υποψήφιοι (Δήμαρχοι και Σύμβουλοι) για όσα θα κάνουν ή για όσα προτίθενται να αλλάξουν, καταγίνονται στο πώς θα στέλνουν κάμερες στη Ν. Φιλαδέλφεια, στο πώς θα δημιουργούν καταστάσεις σε δελτία ειδήσεων, στο πώς θα δημιουργούν εντυπώσεις, στο πώς θα μας κάνουν μάθημα ηθικολογίας για το τι είναι σωστό και τι όχι, συχνά δε από κανάλια των οποίων οι ιδιοκτήτες είναι και οι ίδιοι υπόδικοι για διάφορες υποθέσεις, που φωνάζουν – και σωστά- πως η δικαστική τους περίπτωσή πρέπει να αφεθεί αποκλειστικά και μόνο στη Δικαιοσύνη κι όχι σε αυτοσχέδιους δικαστές. Δεν αναγνωρίζουν όμως το ίδιο δικαίωμα στους άλλους! 

 Από κοντά και κάποιοι bloggers της πόλης, που θαρρείς πως ολημερίς κι ολονυχτίς κάθονται μπροστά σε ένα υπολογιστή επιδιώκοντας να δημιουργήσουν κλίμα ενώπιον αναγνωστών -που φαντάζονται μα δεν υπάρχουν- κατά του Τομπούλογλου, συντονισμένοι στο βηματισμό του σολωμικού στίχου «οι καμπάνες πλερωμένες κάνουνε σα βουρλισμένες», αφού πρέπει με λασπολογίες και ρατσιστικά σχόλια να βγάλουν το ψωμί που τους δίνουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Τομπούλογλου και τρώνε (με διαφημίσεις κτλ), με το οποίο ο ίδιος αρνείται να τους ταίσει. 

Παλιά έλεγαν άλλα. Τα αντίθετα. Ο Τομπούλογλου τότε ήταν ο ικανότερος. Ήλπιζαν πως θα τους «ελεήσει», αλλά δεν το έκανε. Πάνε λοιπόν αλλού, όπου μυριστούν «πιλάφι». Αφού όμως, κύριοι, ο Τομπούλογλου είναι όσα του καταλογίζετε πως είναι, γιατί ασχολείστε; Αυτές τις κατά τα λεγόμενα σας «πασιφανείς αλήθειες» ο λαός, που δεν είναι κουτός, αν ισχύουν, θα τις ξέρει. Θα «ψηφίσει λοιπόν τους άλλους, τους δικούς σας υποψήφιους. Τι φοβάστε; 

Μπορείτε να συκοφαντείτε εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας ότι ο Τομπούλογλου δεν θα στρατολογήσει στον προεκλογικό αγώνα «τα ράμματα της γούνας» των συνυποψηφίων του, αλλά θα στηρίξει τον προεκλογικό του αγώνα στη γνώση του, στην πολιτική του συνέπεια και το διαρκές από δεκαετίες έντονο ενδιαφέρον του για τα προβλήματα της πόλης μας. 

Όλα όμως στα οποία προηγείται ο Χάρης Τομπούλογου έναντι των υποψηφίων Δημάρχων του παρά πέντε, ο λαός τα ξέρει . Και τα ράμματα του καθενός επίσης τα ξέρει. Ο λαός δεν κρίνει ποιον θα ψηφίσει για Δήμαρχο από ένα αδιευκρίνιστο γεγονός, αλλά από μια πορεία ζωής. Θα ψηφίσει τον καλύτερο για το Δήμο και την πόλη και οι συκοφάντες και διασπορείς ψευδών ειδήσεων θα μείνουν την επαύριο των εκλογών μόνοι με τον καθρέφτη τους, να ντρέπονται να τον κοιτάξουν!